De Haven: “We zijn verplicht om ook mensen op te nemen van buiten het dorp”

Deel dit bericht

img[data-role="placeholder-img"] { display: none; }

De Haven: “We zijn verplicht om ook mensen op te nemen van buiten het dorp”

In Bunschoten zijn er steeds meer mensen die een vorm van dementie krijgen. Na verloop van tijd is een opname in het verpleeghuis vaak noodzakelijk. Toch is er dan niet altijd plaats in het verpleeghuis naar keuze, wat tot teleurgestelde reacties kan leiden.

Zo krijgen medewerkers van De Haven steeds vaker te maken met boze cliënten of contactpersonen. Zij zijn verontwaardigd dat De Haven kamers toewijst aan mensen van buiten het dorp, terwijl er zoveel mensen uit Bunschoten op de wachtlijst staan. John Post, bestuurder van De Haven, wil hier graag op reageren: “De Haven heeft als doel om bij te dragen aan het welbevinden van ouderen in Bunschoten. Natuurlijk willen we dan graag onze armen en deuren wijd openen voor iedereen die hulp nodig heeft. Maar wij zijn gebonden aan landelijke regels. We zijn verplicht om ook mensen op te nemen van buiten het dorp, bij wie de nood heel hoog is. Het gaat overigens niet om veel mensen van buiten het dorp, meer dan 90% van de nieuwe bewoners woonde voor de opname in de gemeente Bunschoten.”

Wachtlijst

De wachtlijsten zijn bij alle verpleeghuizen flink opgelopen in de afgelopen jaren. Zo staan er bij De Haven momenteel tachtig mensen op de wachtlijst, van wie 61 personen dementie hebben. Dat betekent dat zij gemiddeld zo’n anderhalf jaar moeten wachten voordat ze opgenomen kunnen worden. Bij de toewijzing van de kamers wordt een zorgvuldige afweging gemaakt: voor wie is opname het meest noodzakelijk? Kan iemand met de juiste hulp nog iets langer thuis wonen of ontstaat er een gevaarlijke situatie? De cliënten op de wachtlijst krijgen altijd de zorg die ze nodig hebben.

Pas als het thuis echt niet meer gaat, ook niet met alle hulp van familie, buren, vrienden en de wijkverpleging, is er een plaats in een verpleeghuis. Meestal is dat De Haven. Soms moet iemand een poosje in een ander verpleeghuis doorbrengen, omdat er op dat moment geen ruimte is in De Haven. Post: “Het helpt niet om boos te worden op onze medewerkers. Zij kunnen er niets aan doen. Onze medewerkers zorgen vanuit hun hart, wij willen het allerbeste voor de ouderen in Bunschoten.”

img[data-role="placeholder-img"] { display: none; }

Langer thuis wonen

Tegelijk biedt de wachtlijstproblematiek ook wel een voordeel: “Doordat mensen steeds langer thuis moeten blijven wonen, is er veel aandacht voor zorg thuis. We hebben steeds meer mogelijkheden om mensen te helpen in hun eigen omgeving. Denk aan zorgtechnologie, mantelzorgondersteuning en maaltijden. Er zijn intussen veel ouderen die helemaal niet meer naar het verpleeghuis hoeven, omdat alle zorg die ze nodig hebben bij hen thuis geleverd kan worden. Dat vinden ze vaak erg fijn, dat voelt toch het meest vertrouwd.”

Hiervoor is het wel noodzakelijk dat de woning geschikt is voor de oudere. “Op dit moment zijn er veel te weinig nultredenwoningen in Bunschoten. Het is voor veel ouderen daardoor vrijwel onmogelijk om een geschikte woning te vinden.” In een nultredenwoning zijn de noodzakelijke leefruimtes, waaronder ook minimaal één slaapkamer, op hetzelfde niveau als de voordeur. In samenwerking met andere partijen maakt De Haven zich hard voor fors meer van deze woningen voor ouderen. “In het verpleeghuis is onvoldoende plaats voor alle ouderen die zorg nodig hebben. We zijn als samenleving verplicht om voor elkaar te zorgen. Sterker nog, het is ook een christelijke plicht om te zorgen voor degenen bij wie de nood heel hoog is.”

De Haven doet dan ook een dringend beroep op familie, vrienden en buren om te blijven omzien naar de ouderen in hun buurt. “We moeten sámen voor onze ouderen zorgen. Zoveel mogelijk buiten het verpleeghuis.”